stephanie-in-nieuw-zeeland.reismee.nl

De tijd vliegt voorbij

De laatste keer dat ik schreef keek ik uit naar een lekker rustig weekend. Dat liep iets anders dan gepland. Een van de Nederlandse meiden was ziek, maar had al een weekendtrip geboekt. Ze vroeg of er iemand in haar plaats wilde gaan. Ik had niet geboekt, maar het had me wel leuk geleken om te gaan en daar was mijn kans. Dus ik haar geschreven en zo werd er op donderdag bekend dat ik zaterdag naar Tauranga zou gaan.

Die zaterdag vertrokken we vroeg en dat was het begin van een actief weekend. De eerste stop was bij een verlaten mijn. Hier hebben we een wandeling gemaakt. De bedoeling was dat we door de oude mijntunnels zouden gaan en langs een afzetting en dan door langs verschillende obstakels onze we vervolgen, helaas hadden ze halverwege een hek neergezet zodat we niet verder konden. Naar wel een mooie wandeling gemaakt en het erg naar mijn zin gehad. Vervolgens door naar mount Maunganui, een berg direct aan zee gelegen met een super uitzicht. Daar aangekomen zijn we ‘even’ naar boven gelopen. Het was een wandeling van ongeveer een uur omhoog, maar het was nogal stijl en even 230 meter omhoog klimmen in de zon met bijna 30 graden, is best een hele opgave. Ook omdat ik het druk had met kletsen. Boven op de berg foto’s gemaakt en vervolgens weer naar beneden om op het strand te zitten, eten en cricket leren spelen. Het was een zeer geslaagde dag.

Vervolgens op naar het hostel en daar op het balkon gehangen met een drankje en daarna uit in de lokale (en enige) bar. Vervolgend hadden we honger en dus bij de ‘snackbar’ wat te eten gehaald. We hadden het wel een beetje gehad met de bar en dus aan de overkant van de straat in de speeltuin rond gehangen. Was een super gezellige avond.

De volgende dat terug naar de mijn voor een andere wandeling, deze keer door een lange (1km) rechte tunnel dwars door een berg. Ook deze wandeling was weer super mooi. Erna nog een korte pitstop bij een actieve goudmijn, een enorm gat in de grond waar ze op dat moment niet aan het werk waren (want het was zondag). En terug naar Auckland. Was een onverwacht, maar super leuk weekend.

Op maandag avond met Sebas geskyped. Was leuk om hem weer te spreken en begonnen met plannen maken voor de vakantie. Verder een rustig weekje gehad en lekker gewerkt.

Op maandag 20 april papa en mama richting Hill street genavigeerd en de volgende dag met hen met de camper vertrokken richting Cape Reinga, het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland. Onderweg lang de grootste en oudste Kauri boom gereden. Dat koste heel wat tijd, want het nationaal park waar deze groeit heeft een hoofdweg waar je 100km/u mag, maar waar je niet harder dan 30 kunt rijden, omdat deze enorm veel kronkels heeft. Maar het was een mooie dag.

Met de camper op een camping geslapen en de volgende ochtend weer vroeg op pad richting Cape Reinga. Na een super mooie rit over het noordelijk schiereiland kwamen we aan bij het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Het is een indrukwekkend uitzicht met alleen maar water in het vooruitzicht. Deze punt staat bekend om het feit dat je er een zee en een oceaan samen ziet komen. Toen wij er waren was het echter niet meer dan een paar golven die tegen elkaar opbotsen. Toch was het wel mooi om te zien en een intrigerend idee dat daar twee enorme plassen water bij elkaar komen.

Vanaf cape Reinga wilden we eigenlijk nog naar Bay of islands, maar hier hadden we helaas geen tijd meer voor. En dus terug naar Auckland om de camper in te leveren. Op vrijdag zijn we naar het Auckland Domain geweest en naar het museum. Was erg interessant, vooral de tweede verdieping met alles over de natuur. Toch nog een dagje cultureel gedaan en het prima naar ons zin gehad. Zaterdag was Anzac day, de dag dat Nieuw-Zeeland en Australië de slag om Anzac herdenken. Deze slag was 100 jaar geleden en maakte deel uit van de eerste wereldoorlog. De Kiwi’s en de Ausies vochten namens de Britten in Turkije en deze slag heeft hen hun visie op strijd en conflicten gegeven en hen hun reputatie bezorgd (zo zeggen ze hier). Wij gingen ’s ochtends met de ferry naar Devenport en belanden midden in een ceremonie, erg indrukwekkend en erg vergelijkbaar met onze dodenherdenking, omdat ze alle slachtoffers herdenken die zijn gevallen tijdens conflicten sinds de strijd in Anzac bay. Verder het enige fort van Auckland beklommen, we waren er echter als redelijk snel uitgekeken en dus terug naar de auto en op naar One Tree Hill, het enorme park bij ons in de buurt. Daar naar de top van One Tree Hill gelopen en een prachtig uitzicht gehad over de stad. Vervolgens weer terug naar mijn huis en uit eten voor mijn verjaardag. Had de auto geparkeerd in de lokale parkeergarage, is gratis en is normaal tot 10 uur open, maar het was Anzac day en hij sloot om 6 uur. Toen was mijn auto ineens ingesloten. Gelukkig is het maar 10 minuten lopen van mijn huis en hoefden we niet al te ver. Papa en mama hebben toen maar de bus naar het hotel gepakt. Dat bleek ook nog een hele klus, want door wegwerkzaamheden stopte de bus al aan het begin van de straat en moesten ze nog een kwartier lopen voordat ze bij het hotel waren. Maar alles kwam weer goed.

Zondagochtend om kwart voor 10 bij de garage aangekomen, was hij nog dicht! Ik stond al van binnen te vloeken toen hij na een halve minuut toch open ging. Ik was gewoon net iets te vroeg. En dus met de auto papa en mama weer opgehaald en terug hier cadeautjes gehad. Was super leuk en de kaarten hangen aan de muur.

Nog lekker samen geluncht en ze vervolgens afgezet op het vliegveld. Daar nog een afscheidsknuffel gehad en mama moest weer huilen. Eenmaal weer thuis kwamen de meiden van M maar ons toe om met ze allen te koken voor mijn verjaardag. Ik vond het echt super lief en heb super genoten van de hele dag. Voelde me echt jarig.

Deze bijzondere week werd gevolgd door een week waarin niet echt veel gebeurde. Op zondag geskypet met thuis en opa een fijne verjaardag gewenst. En weer door naar de volgende week. Ook daar niet veel gedaan. In het weekend was het wel weer feest, we hadden namelijk het afscheidsfeestje van een van de meiden en mijn verjaardag en ook niet van een van de andere meiden die deze week jarig is. Vorig weekend was het dus groot feest. Ik had de groep Nederlanders uitgenodigd en daarvan zijn er een aantal geweest. De andere meiden hadden ook mensen uitgenodigd en uiteindelijk waren er ruim 30 mensen in ons huis. Was super gezellig. Vervolgens uit geweest en pas om kwart over 5 gaan slapen. De rest van het weekend niet veel gedaan, want de meesten moesten bijkomen van de vrijdagavond. Ik had niet zo veel gedronken en dus geen last, maar slaaptekort geeft ook een soort kater.

Dan zijn we als weer bij de huidige week aangekomen. Op dinsdag zijn we met 10 meiden naar ‘The Naked Magicians’ geweest. Was super gezellig en we hebben erg gelachen.

Gisteravond (vrijdag) supervisie gehad met Mia en zij had cocktails gemaakt, echt super lekker. Vervolgens nog naar de bar vlakbij geweest. Had de meiden er al vaker over gehoord, maar was er nog niet eerder geweest. Het was echt super gezellig en het was weer 3 uur voor ik in mijn bed lag. Vandaag dus maar een rustig dagje en met de meiden wezen lunchen in de stad.

Vandaag is ook mama jarig, dus bij deze feliciteer ik haar ook nog op deze manier.

Ik zal proberen snel weer te schrijven, maar het lig er een beetje aan of ik veel speciale dingen mee maak.

Ik heb het nog steeds super naar mijn zin hier en op mijn stage. Het is een heel gek idee dat ik hier al weer op de helft ben. Ik ben hier al 3 maanden en heb het idee dat ik er nog maar net ben. Maar het vooruitzicht dat ik nog 3 maanden klinkt eigenlijk best wel kort. Kortom, de tijd vliegt en ik heb het super naar mijn zin.

Jullie horen wel weer van mij.

Stephanie

Reacties

Reacties

Lars

Hoi Stephanie ik hoop dat je gouw terug komt maar ook dat je het daar naar je zin blijft hebben

Yvonne

Hoi stephanie,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt !!!
Maar weet je wat het is,wij zijn zo nieuwsgierig naar wat je allemaal beleeft en het is zo leuk om alles te lezen.
Geniet er nog maar heel erg van !!
Gefeliciteerd met je moeder

Anja

Goed om alles te lezen. Zit te lezen en te glimlachen omdat een aantal bekend voorkomen.
Nogmaals bedankt voor de serenade van vanmorgen

Marc

Hey Kanjer, luek om al je verhalen te lezen, geniet ervan

opa en oma

He he he eindelijk weer eens wat van jou gelezen we kijken er wel steeds naar uit hoor ,,lars heeft vandaag een spreekbeurt gehad over de marine en wat denk je een dikke 8
Groetjes hoor opa en oma

opa en oma

Hoi stephanie
Vandaag 20 mei een kaart van jou ontvangen ik DENK dat hij
Wel heel lang onderweg is geweest
Maar wel erg leuk hoor

Groetjes he opa en oma doei..........vg

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!