Stage is voorbij

Hoi allemaal,

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik wat heb geschreven. Dat wil niet zeggen dat het niet goed gaat, het is meer dat er niet veel gebeurt.

Het leven hier wordt eigenlijk al wel heel normaal en ik ga niet zo vaak meer op tripjes naar andere delen van het land. Toch heb ik het nog wel super naar mijn zin.

Vandaag was mijn laatste dag op stage. Gister was ons afscheid en hadden we een lekkere lunch met ze allen. Heb een lief kaartje gehad en een van mijn collega’s had een aantal foto’s uitgeprint en daar een kaart van gemaakt waar de cliënten op konden schrijven. Allemaal super lief.

Vandaag officieel de laatste dag. Afscheid genomen van mijn collega’s en beloofd contact te houden. Veel lieve woorden gehad en het voelt best goed dat ze me gaan missen.

Het was een super tijd en ik heb er veel geleerd. Stiekem hoop ik dat ik er over een paar jaar terug kom, maar het ligt eraan hoe alles loopt en in het leven is niets zeker.

Het is een kort berichtje dit keer, maar ik heb niet zo veel te vertellen.

De volgende keer zal wel weer langer worden, want over twee weken komt Sebas deze kant op en touren we samen het Zuidereiland rond. Het koste bloed zweet en tranen om de camper te boeken, maar nu dat gelukt is gaat het helemaal goed komen met onze rondreis.

Dat zal wel koud worden, want het vriest daar.

Nu is het tijd voor mijn avondeten, dus maar weer eens verzinnen wat ik ga koken.

Groetjes

De tijd vliegt voorbij

De laatste keer dat ik schreef keek ik uit naar een lekker rustig weekend. Dat liep iets anders dan gepland. Een van de Nederlandse meiden was ziek, maar had al een weekendtrip geboekt. Ze vroeg of er iemand in haar plaats wilde gaan. Ik had niet geboekt, maar het had me wel leuk geleken om te gaan en daar was mijn kans. Dus ik haar geschreven en zo werd er op donderdag bekend dat ik zaterdag naar Tauranga zou gaan.

Die zaterdag vertrokken we vroeg en dat was het begin van een actief weekend. De eerste stop was bij een verlaten mijn. Hier hebben we een wandeling gemaakt. De bedoeling was dat we door de oude mijntunnels zouden gaan en langs een afzetting en dan door langs verschillende obstakels onze we vervolgen, helaas hadden ze halverwege een hek neergezet zodat we niet verder konden. Naar wel een mooie wandeling gemaakt en het erg naar mijn zin gehad. Vervolgens door naar mount Maunganui, een berg direct aan zee gelegen met een super uitzicht. Daar aangekomen zijn we ‘even’ naar boven gelopen. Het was een wandeling van ongeveer een uur omhoog, maar het was nogal stijl en even 230 meter omhoog klimmen in de zon met bijna 30 graden, is best een hele opgave. Ook omdat ik het druk had met kletsen. Boven op de berg foto’s gemaakt en vervolgens weer naar beneden om op het strand te zitten, eten en cricket leren spelen. Het was een zeer geslaagde dag.

Vervolgens op naar het hostel en daar op het balkon gehangen met een drankje en daarna uit in de lokale (en enige) bar. Vervolgend hadden we honger en dus bij de ‘snackbar’ wat te eten gehaald. We hadden het wel een beetje gehad met de bar en dus aan de overkant van de straat in de speeltuin rond gehangen. Was een super gezellige avond.

De volgende dat terug naar de mijn voor een andere wandeling, deze keer door een lange (1km) rechte tunnel dwars door een berg. Ook deze wandeling was weer super mooi. Erna nog een korte pitstop bij een actieve goudmijn, een enorm gat in de grond waar ze op dat moment niet aan het werk waren (want het was zondag). En terug naar Auckland. Was een onverwacht, maar super leuk weekend.

Op maandag avond met Sebas geskyped. Was leuk om hem weer te spreken en begonnen met plannen maken voor de vakantie. Verder een rustig weekje gehad en lekker gewerkt.

Op maandag 20 april papa en mama richting Hill street genavigeerd en de volgende dag met hen met de camper vertrokken richting Cape Reinga, het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland. Onderweg lang de grootste en oudste Kauri boom gereden. Dat koste heel wat tijd, want het nationaal park waar deze groeit heeft een hoofdweg waar je 100km/u mag, maar waar je niet harder dan 30 kunt rijden, omdat deze enorm veel kronkels heeft. Maar het was een mooie dag.

Met de camper op een camping geslapen en de volgende ochtend weer vroeg op pad richting Cape Reinga. Na een super mooie rit over het noordelijk schiereiland kwamen we aan bij het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Het is een indrukwekkend uitzicht met alleen maar water in het vooruitzicht. Deze punt staat bekend om het feit dat je er een zee en een oceaan samen ziet komen. Toen wij er waren was het echter niet meer dan een paar golven die tegen elkaar opbotsen. Toch was het wel mooi om te zien en een intrigerend idee dat daar twee enorme plassen water bij elkaar komen.

Vanaf cape Reinga wilden we eigenlijk nog naar Bay of islands, maar hier hadden we helaas geen tijd meer voor. En dus terug naar Auckland om de camper in te leveren. Op vrijdag zijn we naar het Auckland Domain geweest en naar het museum. Was erg interessant, vooral de tweede verdieping met alles over de natuur. Toch nog een dagje cultureel gedaan en het prima naar ons zin gehad. Zaterdag was Anzac day, de dag dat Nieuw-Zeeland en Australië de slag om Anzac herdenken. Deze slag was 100 jaar geleden en maakte deel uit van de eerste wereldoorlog. De Kiwi’s en de Ausies vochten namens de Britten in Turkije en deze slag heeft hen hun visie op strijd en conflicten gegeven en hen hun reputatie bezorgd (zo zeggen ze hier). Wij gingen ’s ochtends met de ferry naar Devenport en belanden midden in een ceremonie, erg indrukwekkend en erg vergelijkbaar met onze dodenherdenking, omdat ze alle slachtoffers herdenken die zijn gevallen tijdens conflicten sinds de strijd in Anzac bay. Verder het enige fort van Auckland beklommen, we waren er echter als redelijk snel uitgekeken en dus terug naar de auto en op naar One Tree Hill, het enorme park bij ons in de buurt. Daar naar de top van One Tree Hill gelopen en een prachtig uitzicht gehad over de stad. Vervolgens weer terug naar mijn huis en uit eten voor mijn verjaardag. Had de auto geparkeerd in de lokale parkeergarage, is gratis en is normaal tot 10 uur open, maar het was Anzac day en hij sloot om 6 uur. Toen was mijn auto ineens ingesloten. Gelukkig is het maar 10 minuten lopen van mijn huis en hoefden we niet al te ver. Papa en mama hebben toen maar de bus naar het hotel gepakt. Dat bleek ook nog een hele klus, want door wegwerkzaamheden stopte de bus al aan het begin van de straat en moesten ze nog een kwartier lopen voordat ze bij het hotel waren. Maar alles kwam weer goed.

Zondagochtend om kwart voor 10 bij de garage aangekomen, was hij nog dicht! Ik stond al van binnen te vloeken toen hij na een halve minuut toch open ging. Ik was gewoon net iets te vroeg. En dus met de auto papa en mama weer opgehaald en terug hier cadeautjes gehad. Was super leuk en de kaarten hangen aan de muur.

Nog lekker samen geluncht en ze vervolgens afgezet op het vliegveld. Daar nog een afscheidsknuffel gehad en mama moest weer huilen. Eenmaal weer thuis kwamen de meiden van M maar ons toe om met ze allen te koken voor mijn verjaardag. Ik vond het echt super lief en heb super genoten van de hele dag. Voelde me echt jarig.

Deze bijzondere week werd gevolgd door een week waarin niet echt veel gebeurde. Op zondag geskypet met thuis en opa een fijne verjaardag gewenst. En weer door naar de volgende week. Ook daar niet veel gedaan. In het weekend was het wel weer feest, we hadden namelijk het afscheidsfeestje van een van de meiden en mijn verjaardag en ook niet van een van de andere meiden die deze week jarig is. Vorig weekend was het dus groot feest. Ik had de groep Nederlanders uitgenodigd en daarvan zijn er een aantal geweest. De andere meiden hadden ook mensen uitgenodigd en uiteindelijk waren er ruim 30 mensen in ons huis. Was super gezellig. Vervolgens uit geweest en pas om kwart over 5 gaan slapen. De rest van het weekend niet veel gedaan, want de meesten moesten bijkomen van de vrijdagavond. Ik had niet zo veel gedronken en dus geen last, maar slaaptekort geeft ook een soort kater.

Dan zijn we als weer bij de huidige week aangekomen. Op dinsdag zijn we met 10 meiden naar ‘The Naked Magicians’ geweest. Was super gezellig en we hebben erg gelachen.

Gisteravond (vrijdag) supervisie gehad met Mia en zij had cocktails gemaakt, echt super lekker. Vervolgens nog naar de bar vlakbij geweest. Had de meiden er al vaker over gehoord, maar was er nog niet eerder geweest. Het was echt super gezellig en het was weer 3 uur voor ik in mijn bed lag. Vandaag dus maar een rustig dagje en met de meiden wezen lunchen in de stad.

Vandaag is ook mama jarig, dus bij deze feliciteer ik haar ook nog op deze manier.

Ik zal proberen snel weer te schrijven, maar het lig er een beetje aan of ik veel speciale dingen mee maak.

Ik heb het nog steeds super naar mijn zin hier en op mijn stage. Het is een heel gek idee dat ik hier al weer op de helft ben. Ik ben hier al 3 maanden en heb het idee dat ik er nog maar net ben. Maar het vooruitzicht dat ik nog 3 maanden klinkt eigenlijk best wel kort. Kortom, de tijd vliegt en ik heb het super naar mijn zin.

Jullie horen wel weer van mij.

Stephanie

Oeps, al weer 4 weken voorbij.

Hoi allemaal,

Het is al weer bijna 4 weken terug dat ik voor het laatst schreef. Er gebeurt ook zo veel enik vergeet de tijd een beetje.

Ik heb het super naar mijn zin en ben ondertussen helemaal gewend aan het leven hier.

Allereerst maar vertellen over mijn stage. De eerste dag was niet heel super. Veel kijken en lezen, maar wel leerzaam. De tweede dag mocht ik mee met de activiteiten en dat was veel leuker. In het begin had ik het idee dat het er hier maar vreemd aan toe gaat. Het is anders dan ik in Nederland gewend ben, zo gaan ze vaak weg voor een wandeling of naar een bewegingsactiviteit. Nu, na een paar weken werken, ben ik er helemaal aan gewend en denk ik dat het misschien nog wel beter is dan in Nederland. Ze zijn hier heel samenlevingsgericht, de cliënten moeten zo veel mogelijk in de wijk zijn en deelnemen aan de samenleving. Ik denk dat we daar in Nederland nog wel van kunnen leren.

Het is trouwens wel erg vermoeiend. Er is een cliënt die geobsedeerd is door meiden met blond haar en ik ben zijn nieuwe doelwit. Hij bedoelt het goed, maar hij vraagt heel veel aandacht en loopt de hele dag als een hondje achter me aan. Dat vreet energie, zeker als er ook nog twee andere cliënten zijn die de hele dag om je aandacht vragen. Maarja, ze hebben niet voor niets een beperking.

Laten we nu verder gaan waar ik gebleven was. Het weekend van 14 maart. Dat weekend hadden we met een hele groep Hollanders en Varoa en Lisa (onze geadopteerde Nederlanders) een trip naar Coromandel gepland. We vertrokken zaterdag ochtend vroeg, want het is een hele rit naar Coromandel. Eenmaal daar aangekomen begonnen met het uithangen van de toerist. We gingen naar Cathedral Cove, een doorgang in de rotsen die gebruikt is voor de film Narnia. Het strand was er erg mooi en de golven erg hoog, wat heel tof was tijdens het zwemmen. Het was wat minder als je door een golf gegrepen werd, want dan belande je als een aangespoelde walvis op het strand. Maar het was wel leuk om te doen.

De golven waren zo hoog omdat er een orkaan in aantocht was. Die verpeste de avond een beetje. We gingen namelijk naar de hot water beach, een strand waar net onder het oppervlak heet water omhoog komt. Als je je voeten een beetje ingraaft wordt het opeens super warm. Was leuk om mee te maken, maar door de harde wind was het niet echt eb. Na een kwartier kwam het water al weer zo ver omhoog dat we maar besloten om terug te gaan, aangezien het fris was en we er niet veel voor voelden om drijfnat terug te moeten naar het hostel.

De volgende dag route 309 gereden. Een route met verschillende bezienswaardigheden eraan, mooie watervallen, enorme bomen en mooie wandelingen. Het weer was niet super, maar het was wel heel gezellig. Eind van de dag weer terug naar Auckland en op tijd naar bed want de volgende dag was mijn eerste dag op stage.

De week verliep goed en ik was snel gewend aan de gang van zaken in het centrum. En dus was het ook snel weer weekend. Dit keer was de planning een rustig weekend, iets wat hier niet echt werkt. Op vrijdag eerst een Skype afspraak met school en vervolgens stappen in de stad. Jullie denken was ‘maar ze woont toch in de stad?’ Klopt, maar alle activiteiten vinden plaats in het centrum van Auckland en ik woon in een buitenwijk. Na het stappen (om 4 uur) blijven slapen bij Dafne en de volgende dag wezen shoppen met Merel, Dafne en Varoa. Niks gekocht, maar het was wel gezellig. Zondags met Sofie, Mijn huis en stagegenoot, naar een marktje geweest en verder niet veel gedaan.

Week 2 op stage beviel prima. Weer andere activiteiten gedaan en de cliënten steeds beter leren kennen. Op vrijdag hadden we en educatieve lunch bij Mia thuis. Mia is onze stagebegeleidster en zij liet ons de film ‘Temple Grandin’ zien. Een film over een vrouw met autisme in de jaren ’60. Ze heeft de gave om zich in te leven in vee en gebruikt dit om betere methoden te ontwikkelen voor slachthuizen. Het is een waargebeurd verhaal en geeft een mooi inzicht in hoe mensen met autisme de wereld beleven.

’s Avonds gingen we met het hele huis naar Run the night, een evenement waarbij het parcours verlicht is met black light en iedereen zich beschilderd met glow-paint. Was erg gezellig, helaas zit de auto nog wel een beetje onder de verf, maar dat maken we wel weer schoon.

Zaterdag een relaxte dag gehad en zondag papa en mama opgehaald bij het hotel. Het was leuk ze weer te zien en ze mijn huis te laten zien. Ik heb voor ze gekookt en ze vervolgens terug gebracht naar het hotel. Met mama nog een bakkie thee gedaan, om ze wakker te houden want om 7 uur naar bed is niet bevorderlijk voor je jetlag.

Maandag weer gewerkt en met papa en mama uit eten geweest. Vervolgens een onverwachte vrije dag op woensdag. Er was namelijk een voorlichting van een vrouw die een therapie heeft ontwikkeld die gebruik maakt van klei. Was een leuke voorlichting en het gaf ons nieuw ideeën die we weer kunnen gebruiken voor activiteiten. En een halve dag vrij, altijd lekker.

Vrijdag was goede vrijdag wat betekende dat we 4 dagen vrij waren. Ik ben het weekend samen met Merel naar Taupo geweest. Het was super gezellig en met ze tweeën is het lekker makkelijk om te beslissen wat ja gaat doen. Vrijdag niet veel meer gedaan, want na 4 uur rijden was ik het best wel zat. En dus een beetje rond gelopen, lekker uit eten geweest en vervolgens in de bar van het hostel gezellig een drankje gedaan. Zaterdag een boottocht gemaakt over het meer, was erg mooi en het weer was super. Het plan was om in de middag naar de waterval te lopen, een wandeling van een uur, maar plannen veranderen. We waren allebei een beetje duf en hadden nergens zin in. Daarom maar richting de hot spring gegaan en lekker een uur in het warme water gezeten. Best grapping eigenlijk, een zijstroompje met heet water wat in de koude rivier stroomt. De bovenste laag water is lekker warm en eronder is het koud. Maar dichter bij de stroom warm water was het super lekker en soms zelfs erg warm. ’s Avonds in het hostel gegeten, een super lekkere hamburger die we amper op kregen (wat ook kwam door de hele chocoladetaart die we eerder die middag gegeten hadden).

Zondags een hele hoop kleine activiteiten gedaan. We begonnen met ‘craters of the moon’. Een gebied waar hete lucht uit gaten in de grond komt, waardoor het lijkt of alles in de brand staat. Vervolgens naar de dam om te zien hoe ze de rivier bij vullen. Super gaaf om te zien en goed voor mooie foto’s. Daarna bij een glasblazerij geweest waar we alleen de dingen bekeken, want de rest was veel te duur. Toen door naar een bijen winkel, een centrum waar van alles over bijen te leren is en honderden producten van bijen te koop zijn. Was leuk om te zien, maar net als de glasblazerij niet heel spectaculair. Als laatste nog door gegaan naar de waterval waar we de dag ervoor al heen zouden gaan. Was ook mooi om te zien. En na deze volle dag weer terug gereden naar Auckland. Was een super gezellig en relaxt weekend.

Op maandag niet veel gedaan, lekker uitgerust en van de zon genoten. En nu is de week alweer halverwege. Hopelijk heb ik jullie nu weer een beetje bijgepraat. Ik zal proberen om er dit keer niet weer 4 weken overheen te laten gaan voor het volgende bericht. Dit is me veel te veel schrijfwerk.

Tot schrijvens!!

Alweer drie weken weg

Hallo allemaal,

Het is weer twee weken geleden, maar een week gehad waarin ik niet zo veel heb beleefd en een week vol avontuur.

Vorige week had ik de training bij Spectrum Care, mijn stageorganisatie. Hier heb ik vanalles geleerd over de organisatie en over methoden die ze gebruiken. De theorie die we kregen was voor mij niet nieuw, maar dat komt omdat de training ontworpen is voor mensen die nieuw zijn in het werkveld en geen specifieke zorgopleiding hebben gedaan.

Ook EHBO gehad. Vond het verschrikkelijk. Ze doen de dingen hier wel volgens de europeese richtlijnen, maar het is grotendeels anders. Niet goed voor je zelfvertrouwen om zo'n cursus te volgen.

Het weekend was een stuk beter. Op vrijdag avond uit geweest met een aantal hollanders en Sofie en Varoa (de eerste is een huisgenoot en de tweede is een jongen die hier ook stage loopt en van Tahiti komt) Was super gezellig en Sofie en ik zijn blijven slapen bij Dafne (een van de Nederlandse meiden). De volgende ochtend terug naar Onehunga en mijn eerste schoonmaak dienst gehad. Zaterdag verder niet veel gedaan.

Zondag hadden we de city tour, nouja city tour het was meer bezoek twee parken en een heuvel. Toch was het wel super gezellig. Schouders wat verbrand, maar gelukkig niet zo erg. De heuvel die we bezochten was eigenlijk een fort en was daarom erg stijl. Omhoog en omlaag lopen op je slippers is niet echt een super idee. Op blote voeten trouwens ook niet. Maar toch boven gekomen en ook weer omlaag. Al is mijn broek niet meer de kleur die hij hoort te zijn.

Op maandag het laatste gedeelte van de training gehad en daarna opgehaald om naar Valhalla. Een huis van de Deense gemeenschap waar Mia lid van is. Daar een gezellige middag en avond gehad met een BBQ en veel meidengeklets. Iedereen had een presentatie voorbereid over hun stage en ik (omdat ik nog niet begonnen ben) een activiteit. Helaas hadden we voor mijn activiteit te weinig tijd dus die doen we volgende week vrijdag. We hadden tijd tekort omdat we 's ochtends naar het strand waren geweest en daar heerlijk hadden gezwommen. We hebben geprobeerd om het eiland te bereiken, maar de rotsen waren te scherp. En met het terug zwemmen was de stroming erg sterk dus terug zwemmen was niet mogelijk. We moesten er bij de rotsen uit. Dat is nog een hele uitdaging met golven en scherpe rotsen. Met een paar schrammen en gaatjes in onze voeten hebben we het toch gehaald. Terug bij het huis bleek ik vergeten mijn rug in te smeren. Ik had mijn schouders wel gedaan, maar de rest niet. Best stevig verbrand, voel het nu (vrijdag) nog. Maar dat gaat wel weer over.

's Avonds geraced naar de camping waar we hadden geboekt. We waren ervan uit gegaan dat het een uur rijden was, maar het bleek twee uur te zijn en de receptie sloot om 9 uur. Als we er niet voor die tijd waren hadden we geen slaapplek. Gelukkig hebben we het gehaald en hadden we een mooie ruime plek voor onze tenten.

De volgende ochtend alles weer ingepakt en om 10 uur vertrokken richting de waterval van Whangarei. Dat was trouwens ook het plaatjes waar we sliepen. Bij de waterval foto's gemaakt en gezwommen. Was koud water, maar wel super leuk om onder de waterval te zwemmen. Foto's van het zwemmen volgen later, want die zijn gemaakt door de andere meiden die nog een dag langer weg bleven.

Van de waterval door naar Paihia, een plaatjes op zo'n 2 uur rijden. Daar op zoek gegaan naar een camping en een super goedkope gevonden. Voor 12 dollar (8 euro) daar geslapen met prima toiletgebouw bijna naast de tent. En ook nog op maar 5 minuten lopen van het strand. 's Avonds uit geweest naar de bar een paar deuren verderop. Daar was het karaoke avond en dus hebben we met ze allen de bar onveilig gemaakt. Was super leuk, maar ze waren blij toen we klaar waren met zingen. Daar aan de praat geraakt met een jongen die zelf origineel kiwi is, maar zijn grootouders komen uit Nederland. Was erg gezellig die avond.

Donderdag een lekker rustig dagje gehad. De rest ging varen op een zeiljacht, maar omdat ik naar huis ging met twee andere meiden ging ik niet mee. 's ochtends bleek een van de andere meiden ook naar huis te willen en dus bleven we de hele dag. 's ochtends was het bewolkt en hebben we in een cafetje aan het water wat gedronken en lekker rustig aan gedaan. 's Middags werd het weer beter en hebben we op het strand gelegen. Daar kwamen we Laura (huisgenoot die nu reist en volgende week naar huis gaat) en haar vriendje tegen. Gezellig met hen gekletst en een kleurtje gekregen. Ik ben niet veel bruiner geworden want ik wilde mijn kleren niet uit doen om te voorkomen dat mijn rug nog verder verbrandde. Ook nog een stuk langs het strand gelopen en schelpen verzameld. Was een prima dagje, lekker rustig.

Aan het eind van de middag richting huis gegaan. De tomtom zei dat het ons twee uur zou kosten om thuis te komen. Maar: Vertrouw een NZ-tomtom nooit!! Op veel wegen mag je namelijk 100 of 80 rijden, maar ze vergeten te berekenen dat je de helft van de tijd niet harder dan 60 gaat omdat de wegen enorm veel slingers maken.

Het duurde dus wat langer dan verwacht. Mede dankzij een nogal aparte opstopping: We kwamen terecht achter een kudde koeien. We hebben er 20 minuten achter gereden, tot de bestuurder van de auto voor ons stopte en zei dat we er rustig tussendoor moesten rijden. Dat was nog een hele klus, want de koeien snapten niet dat ze aan de kant moesten gaan. Maar we hebben het gehaald en het was weer eens wat anders dan gewoon rechtdoor rijden op de snelweg.

Vanmorgen (vrijdag) een beetje uitgeslapen en vervolgens een verslag getypt voor school en boodschappen gedaan. Vandaag ws weer een rustige dag. Morgen met een hele groep hollanders (en Varoa en een frans meisje) naar Coromandel. Daar verschillende dingen bekijken en zondag weer terug. Maandag mijn eerste stagedag en ik heb er super veel zin in!!!

Nou dat was het dan wel weer. Ik probeer volgende week weer te schrijven, maar het kan ook de week erna zijn. Jullie zien het vanzelf weer verschijnen.

Doegg,

Stephanie

PS. De muggen vinden me weer erg lief. Onze haat-liefde verhouding gaat vrolijk verder. Tijdens het kamperen hebben ze mijn voeten zo te pakken gehad en ik er gek van werd. Een muggenbult was zelfs zo erg dat het een ei onder mijn voet vormde. Wilde er vandaag voor naar de dokter, maar hij is gekrompen dus dat heb ik nog maar uitgesteld. Ik moet snel iets met deet aanschaffen want ze hebben me gevonden.

De eerste week

Hallo allemaal,

Ben ik weer na een hefig weekend.

Deze week was lekker rustig. Onehunga (het district waar ik woon) verkend, geshopt en met een huisgenootje op zoek gegaan naar de europeese winkel in Auckland. Niet heel veel boeiends gedaan.

Vrijdag avond alleen thuis geweest omdat al mijn huisgenootjes een eigen trip gepland hadden en ik kon niet mee, want ik had al een trip gepland voor zaterdag en zondag. Een raftingtrip naar Rotorau om precies te zijn. 's avondsal mijn spullen ingepakt, want ik zou zondag van kamer ruilen, want de kamer waar ik in sliep is eigenlijk al bewoond door eimand die aan het reizen is.

Zaterdag ochtend om 7 uur mijn bed uit. Nog even gekeken of ik alles had voor het weekend (dat was natuurlijk niet het geval, want ik was mijn zonnebril vergeten) en vervolgens op naar de trein en door naar de opstapplaats voor een super weekend.

Na 2 uur in de bus even gestopt voor een hapje en een plaspauze en vervolgens nog een uur door. Een super leuk spel gedaan: Speed daten in de bus. Als de muziek wiselt van nummer moeten de mensen aan het gangpad doorschuiven naar de volgende stoel. Op die manier ontmoet je neiuwe mensen en weet je een beetje wie er mee zijn met de reis. Tijdens het speed daten ook een aantel heel gezellige mensen ontmoet waar de rest van het weekend mee opgetrokken ben.

Na ruim 3 uur bussen kwamen we aan bij de plak waar we onze uitleg kregen voor het raften. Vervolgens in ons charmante pakje (prachtige helm, zwemvest en super hippe surfschoenen die veel te strak om mijn enkels zaten) in de bus op naar de rivier. Daar aangekomen met ze achten in een raft de rivier af. Ik zat achterin en was 2 keer 'vrijwilliger' om voorin te gaan zitten. Een keer met mijn benen over de rand een stroomversnelling af en een keer voor in zitten en dan tegen een stroomversnelling in sturen. Dat laatste zorgt voor een prima douch. Ook nog een stukje zwemmend door de rivier gegaan en vervolgens de laatste van 3 watervallen algegaan. Hij was, van top tot het diepste punt dat de boot gaat, 7 meter hoog. Super leuk om te doen en heerlijk verfrissend.

Na het raften naar het hostel gebracht. Daar hadden we gedeelde kamers. Ik zal op een kamer van 8 met 7 meiden en 1 jongen (Varoa, hij is echt hilarisch, extreem gay en super aardig) De andere 6 meiden zijn ook super aardig en we gaan zeker nog meer trips samen ondernemen.

In het hostel was ook een zwembad. Hier hadden we een poolparty en extreem gelachen om een stel Australiërs die er waren. Tot een uur of 8 in het zwembad gehangen en vervolgens voorbeid voor het uitgaan. Eerst een preparty op onze kamer gehouden en vervolgens naar de bar ernaast en daar gedanst. Veel lol gehad met alle Hollanders. Dafne, een meisje dat ik al op het vliegveld had ontmoet, meerdere malen gered van een van de jongens die haar maar bleef claimen en veel lol gehad met een aantal van de jongens van de groep. Waarvan er 1 zijn stem kwijt was, wat hilarisch was aangezien hij in een luidruchtige club niet echt verstaanbaar was.

De volgende ochtend om 9 uur ontbijt en vervolgens door naar Whakarewarewa, een maori dorp dat gebouwd is op een gebied vol met geisers. Daar een rondleiding gehad en een ceremonie bijgewoond. Vervolgens veroverd door een paar kittens die heel schattig aan het spelen waren en door naar de volgende activiteit.

Het volgende was luge. Op een plat karretje een berg af racen. Super leuk en de 2 keer die bij de trip zaten waren niet genoeg. Dus met de vieren (Merel, Suus, Joost en ik) nog een keer naar beneden gegaan. We moesten om 3 uur terug zijn bij de bus, dit hadden we makkelijk gered. Maar toen we beneden waren besloten ze dat de lift tijdelijk buiten gebruik was. Dus een kwartier staan wachten tot we eindelijk naar boven konden, maar ons in de tussentijd prima vermaakt.

En dus op naar de bus voor de volgende stop. Na een busreid van 5 minuten waren we bij een baar waar je kan zorben. Zorben is super cool. Je hebt een enorme opblaas bal, in die bal zit een kleinere bal en er is een opening om in die bal te komen. Dan hozen ze een plons water in de binnenbal en vervolgens kruip je erin. Dan ga je staan en wacht je op het teken. Als je dat krijgt ga je rennen en dat probeer je vol te houden, maar na een paar meter val je om en rol je ongecontroleerd naar beneden de heuvel af. (je gaat door een gleuf, dus echt ongecontroleerd is het ook weer niet) Ik ben samen met Merel in een bal gegaan en het was echt super leuk om te doen.

Toen iedereen die wilde geweest was moesten we allemaal op de baan gaan liggen en rolde er iemand in een bal over ons heen. Eenmaal klaar sprinte iedereen naar beneden om als eeste in de warme jacuzzi te zitten. Ik was er een was, maar dat was niet zonder kleerscheuren. Ik liep te snel, miste de bocht en eindigde op een knie in het gras. Maar ik zat wel in de warme jacuzzi. De rest van de dag kon ik amper lopen, maar het was het waard.

Uiteindelijk was ik pas om 9 uur thuis, want ik had de trein op 2 minuten gemist. Eenmaal thuis eerst alle spullen naar mijn nieuwe kamer verhuisd en vervolgens lekker mijn bed ingedoken, want vandaag was mijn eerste dat training bij Spectrum Care. Uitleg gehad over de organisatie en over hoe zij in 1994 zijn gestart. Hier in Nieuw-Zeeland was het tot die tijd namelijk nog heel gewoon om gehandicapte kinderen in een tehuis te stoppen en heel slecht te behandelen. Vanuit daar zijn ze uitgegroeid tot een van de best functionerende bedrijven van Nieuw-Zeeland.

Morgen weer een dag vol informatie en de rest van de week ook nog traning. Ik heb er super veel zin in en ben heel benieuwd hoe alles gaat lopen. Ik heb al wel te horen gekregen dat er op TwinVines, de locatie waar ik ga werken, een jongen is die obsesief is naar vrouwen met blond haar en dat hij het helemaal leuk vind als ze een bril hebben. Ik ben dus de sjaak. Maar ze hebben al gezegd dat ze me gaan helpen om gelijk goed mijn grenzen aan te geven, dus dat komt helemaal goed.

Volgende week weer een update over wat ik allemaal beleef. Tot dan.

Stephanie

De eerste dagen

Dinsdag was het zover: om 10 uur 's avonds vloog ik richting Dubai. Het eerste deel van mijn tocht naar Nieuw-Zeeland. Ik had me voorgenomen om te gaan slapen, maar dat plan liep niet zoals gepland. Ik heb in totaal wel 1 uur geslapen.

De volgende ochtend kwam ik aan op Dubai en na twee uur vloog ik verder naar Brisbane. Een vlucht van 14.30 uur. Ondanks die enorm lange tijd viel het me mee. Lekker films gekeken en gekletst met het Duitse meisje naast me. Ook nog geëntertaint door een schattig klein jongentje dat achter me zat.

Eenmaal in Brisbane was het nog 3 uur naar Auckland. Deze vlucht viel het meest tegen. Ik was moe en was het zat, want tijdens de vlucht van 14 uur had ik ook maar een uur of 3 geslapen.

Op het vliegveld van Auckland bleek mijn lift er niet te zijn. (Achteraf mijn eigen stomme fout, want ik was vergeten mijn vluchtgegevens door te geven.) Gelukkig was er een taxi van Internships (het bemiddelingsbureau waarbij is mijn stage geregeld heb) die mijn naar mijn appartement heeft gebracht.

De meiden in het appartement waren gelijk heel aardig en ik voelde me gelijk welkom. Het huis waar ik woon wonen 4 Deense meiden en 1 duitse. We zijn in totaal met 12 meiden. Lekker druk en gezellig.

Vrijdag had ik introductie bij internships. Om daar te komen was nog een hele klus, maar het was er erg gezellig. Daar nog 4 Nederlanders ontmoet en gelijk met ze vijven de stad ingegaan om wat te eten.

's avonds was er nog een feestje in het andere huis. Erg gezellig, maar om 12 uur viel ik bijna om van de slaap dus ik ben niet meer mee uit gegaan.

Zaterdag Onehunga verkent en met een aantal meiden een stukje wezen rijden op zoek naar een boerderij. Ook dat was erg leuk.

Zo op weg naar het strand en dan zullen we wel weer zien wat we deze week gaan doen.

Tot de volgende keer (waarschijnlijk eind van de week of de week erna, want ik ga zaterdag op weekend trip.

Ps. foto's volgen later, want die heb ik nog niet genomen. De omgeving is wel super mooi, maar ik heb mijn camera nog niet bij me gehad.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Stephanie